Gek van Surrealisme

Gek van Surrealisme

‘Met mijn snor kan ik fijner schilderen dan met mijn penseel.’

Deze week bezocht ik een van mijn favoriete museums het Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam. Daar waar nu de expositie ‘Gek van Surrealisme’ te zien is. Het leuke is, is dat Dalí tot een van mijn favoriete kunstenaars behoort. En dat het surrealisme eigenlijk in zijn geheel wel op één staat in het straatje van kunst dat ik nou echt als fraai beschouw. Ik heb een collectie gemaakt van een aantal werken die mij het meest raakte tijdens het bezoek aan de tentoonstelling.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Naast de bekendere werken van Salvador Dalí, Max Ernst, René Magritte & Joan Miró ontdekte ik ook werken van Yves Tanguy, Dorothea Tanning & Leonor Fini waarbij de manier van schilderen en de zachtheid van de objecten zeer bijzonder in beeld gebracht zijn een erge indruk maakte. Ik stond deze keer vooral weer versteld van hoe gedetailleerd een van mijn helden Dalí altijd weer te werk gaat. Daarom ook wat close-ups van werken waar hij tot op de millimeter zijn streken op het doek zet.

 

Tot slot nog wat toelichting uit een boek over Salvador Dalí dat ik onlangs kocht bij een kringloopwinkel. Met daarin krantenknipsels gedateerd van 1 maart 1985 Over Dalí. Waarin dus nog precies een leuk stukje stond over dat Dalí zo gedetailleerd te werk ging en dat alleen maar lukte met de puntjes van zijn welbekende snor. Aldus mijn held Dalí: ‘Met mijn snor kan ik fijner schilderen dan met mijn penseel’.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En als allerlaatste nog even een van mijn favoriete fragmenten van Dalí over het werk van Piet Mondriaan.
Van de welbekende stroming ‘de stijl’ waar duidelijk naar voren komt dat Dalí niet te spreken is over de eenvoud van de typerende werken van deze stroming.